deniz balıkları,damsel fish,Chrysiptera annulata,tiger damselfish,twinspot damselfish-Chrysiptera flavipinnis-Yellowfin damselfish,Chrypsiptera bleekeri-Bleeker's Demosille.demosille türleri.

Chrysiptera’lar, Sevimli Demosileler.

Pomacentridae’lerin, Pomacentrinae grubuna girerler. 33 türü bilinmektedir. Hobiciler arasında popüler bir gruptur. Bakımları son derece kolaydır. Chromis türlerine göre biraz daha bölgeci ve kavgacı karakterdedirler, bilhassa olgun erkekler kendi boyutundaki, hatta daha büyük türdeki balıklara bile sert davranışlarda bulununabilirler. Gıdalarını planktonlar ve ince algler oluşturur. Mercan akvaryumları için idealdirler. Küçük boyutlu olanları bazı kavgacı damsel türleriyle (bilhassa Dascyllus türleri) bir arada tutmamalısınız.Akvaryumlarında kayalardan mağaralar ve holler yapmalısınız. Yumurtalara ve yavrulara erkekler bakıcılık yapar. Günde 3 kez yemlenmeleri gerekir.

Chrysiptera annulata.

Peters, 1855.Tiger Damselfish.Hint Okyanusunun Batı bölgeleri, Kızıl Deniz, Güney Afrika, Madagaskar, Mauritus ‘a kadar olan bölgeler yaşam alanlarını oluşturur. Boyları 8 cm dir. Hobicilerde arasıra görülürler. Bölgeci karakterleri bir hayli fazladır.Gıdalarını hayvansal planktonlar oluşturur. Diğer özellikleri akraba(Chrysiptera) türleriyle aynıdır.

Chrysiptera biocellata.

Quoy ve Gaimard, 1825.Twinspot damselfish. Hint ve Pasifik Okyanusu. Sığlık -4 metrelerde- kayalıkların bulunduğu alanlarda yaşarlar. Gıdalarını ince saç yosunları oluşturur. Boyları 12 cm dir. Hobicilerde arasıra görülürler. Diğer özellikleri akraba(Chrysiptera) türleriyle aynıdır.

Chrysiptera bleekeri.

Fowler ve Bean, 1928.Bleeker's Demosille.Batı Pasifik okyanusu, Endonezya, Filipinler. Boyları 8 cm dir. Hobicilerde arasıra görülürler. Gıdalarını ince saç yosunları ve planktonlar oluşturur.Diğer bir takım özellikleri akraba (Chrysiptera) türleriyle aynıdır.

Chrysiptera flavipinnis.

Allen ve Robertson, 1974.Yellowfin damselfish. Orta Pasifik okyanusu,Papua Yeni Gine,Avusturalya.5-40 metrelik derinliklerde,kayalıklar ,ölü mercan iskeletlerinin bulunduğu alanlarda ve bazende kumluk alanlarda küçük gruplar halinde yaşarlar. Boyları 8 cm kadardır. Hobicilerde ara sıra görülürler. Erkekler bölgeci karakterdedir. Gıdalarını hayvansal planktonlar, algler ve amfipot tipi canlılar oluşturur. Diğer özellikleri akraba (Chrysiptera) türleriyle aynıdır.

KAYNAKÇA/ BIBLIOGRAPY

SCOTT W.MICHAEL-MARINE FISHES.
Allen,Dr.G.R.-1991.Damselfishes of the World.
Michael,Scott W.Reef Fishes-Vol.1-2-3.
Debelius,H.and H.A.Baensch.1994 Marine Atlas.Vol.1
Dr.Burgess's Mini Atlas of Marine Aquarium Fishes.
Allen,Dr.G.R.Butterfly and Angelfishes of the World.
www.Fishbase.com.

 

deniz balıkları,Sunshine Chromis,Chromis cyanea,Chromis dimidiata-Bicolor Puller ,Chromis insolata,Chromis alleni,damsel balıkları,kavalye balıkları veya soytarı balıkları.

Chromis'ler.

Pomacentridae’lerin, Pomacentrinae grubuna girerler. 98 türü bilinmektedir. Hobiciler arasında popüler bir gruptur. Bakımları son derece kolaydır.Bu türler, deniz akvaryum balıkları içerisinde en dayanıklılarıdır diyebiliriz. Nitrit, nitrat seviyelerine karşı toleransları yüksektir. Kayalık ve mağaralardan oluşturulan bölgeler onlar için ideal yuvalıklardır.Damseller iştahlı balıklardır, verilen hemen her tür yemi severek kabul ederler. Günde 2 kere yemlemek yeterlidir.

Chromis agilis.

Smith, 1960. Hint-Batı Pasifik Okyanusu, Endonezya, Filipinler, Hawai’ye kadar geniş bir alana yayılmışlardır. Boyları 7,5 cm dir.

Hobicilerde nadir görülürler.
Gıdalarını planktonlar ve algler oluşturur.

Chromis alleni.

Randall, Ida & Moyer, 1981.

Alleni Chromis.Kuzey Batı Pasifik’de bulunurlar. Boyları 6 cm dir. Hobicilerde sık rastlanılan bir türdür. Akvaryumları 100-150 litre kadar olmalıdır. Kendi aralarında tehlikesizce didişmeler yapabilirle, genelde sakin karakterde balıklardır.Mercan akvaryumlarında herhangi bir zararları görülmemiştir. Diğer özellikleri akraba türleriyle aynıdır.

Chromis cyanea.

Poey, 1860.

Mavi-hisiyanit Chromis. Batı Atlantik Okyanusu, Güney Florida, Meksika körfezi, Karayibler, Bahamalar ve Antil Adalarında mercan kayalıklarında sürüler halinde yaşarlar. Gıdalarını planktonlar ve kopepod türü minik canlılar oluşturur. Boyları 15 cm dir. Akvaryum dünyasında oldukça popüler ve aranılan bir türdür. Akvaryumları 200-250 litre kadar olmalıdır. Akvaryumlarda en az 5-6 adet olarak tutulmalılar. Tek olduklarında strese girip diğer balıklar tarafından zarar görebilirler. Kendi aralarında tehlikesizce didişmeler yapabilirler, genelde sakin karakterde balıklardır. Mercan akvaryumları için mükemmeldirler. Diğer özellikleri akraba türleriyle aynıdır.

Chromis dimidiata.

Klunzinger, 1871.Bicolor Puller Hint-Batı Pasifik Okyanusu, Kızıl Deniz’den, Güney Afrika’ya ve Taylanda kadar olan bölgelerde yaşarlar. Boyları 9 cm dir. Hobicilerde sık rastlanılan bir türdür. Akvaryumları 100-150 litre kadar olmalıdır. Kendi aralarında tehlikesizce didişmeler yapabilirler, genelde sakin karakterde balıklardır. Mercan akvaryumlarında herhangi bir zararları görülmemiştir. Diğer özellikleri akraba türleriyle aynıdır. 

Chromis insolata.

Cuvier, 1830.

Güneş Chromis.Sunshine Chromis. Batı Atlantik Okyanusu, Güney Florida, Meksika körfezi, Karayibler, Bahamalar ve Antil Adalarında mercan kayalıklarında küçük sürüler halinde yaşarlar. Boyları 15 cm dir. Hobicilerde arasıra görülürler. Gıdalarını planktonlar ve kopepod türü minik canlılar oluşturur. Diğer özellikleri akraba türleriyle aynıdır.

Chromis cadenati.

Whitley, 1951.Doğu Atlantik, veya Batı Afrika,Senegal,Gana. Boyları 16 cm dir. Hobiciler arasında görülmezler.25-65 metrelik biyotoplarda yaşarlar. Diğer özellikleri akraba türleriyle aynıdır.

Chromis atripectoralis.

Welander & Schultz, 1951. 

Hint- Pasifik Okyanusu. . Boyları 12 cm dir. Akrabası Chromis viridis’e çok benzer. Bunların göğüs yüzgeçlerinin dip köşesinde siyah benek bulunur. Geyik boynuzu mercanların etraflarında sürüler oluşturarak zooplankton toplarlar. Olgunları amfipot türü kabuklu canlılarıda tüketirler. Mercan akvaryumlarına uygundurlar.

Chromis limbaughi.

Greenfield & Woods, 1980.

Doğu Pasifik, Kaliforniya körfezi. Boyları 10 cm dir. Hobicilerde arasıra (dış Ülkelerde) görülürler. . Gıdalarını planktonlar ve kopepod türü minik canlılar oluşturur. Diğer özellikleri akraba türleriyle aynıdır.

Chromis ovalis.

Steindachner, 1900.

Pasifik okyanusu, Hawai’nin yerel balığıdır.Boyları 15 cm dir. Hobicilerde arasıra (dış Ülkelerde) görülürler. Gıdalarını planktonlar ve kopepod türü minik canlılar ve tunikatlar, oluşturur. Diğer özellikleri akraba türleriyle aynıdır.

Chromis vanderbilti.

Fowler, 1941. Batı Pasifik. Tayvan'dan Hawai'ye kadar geniş bir alanda bulunurlar. Boyları 5 cm kadardır. Hobicilerde nadir görülürler. Mercan akvaryumlarına uygundurlar. Gıdalarını planktonlar ve kopepod türü minik canlılar oluşturur. Diğer özellikleri akraba türleriyle aynıdır.

KAYNAKÇA/ BIBLIOGRAPY

SCOTT W.MICHAEL-MARINE FISHES.
Allen,Dr.G.R.-1991.Damselfishes of the World.
Michael,Scott W.Reef Fishes-Vol.1-2-3.
Debelius,H.and H.A.Baensch.1994 Marine Atlas.Vol.1
Dr.Burgess's Mini Atlas of Marine Aquarium Fishes.
Allen,Dr.G.R.Butterfly and Angelfishes of the World.
www.Fishbase.com.

The Reef Aquarim.resiflerin dünyası ve resif (mercan) akvaryumları.

DENİZ-RESİF AKVARYUMLARI

Bir akvaryumu izlemeye başladığımızda, gördüklerimiz balıklar, bitkiler, omurgasızlar ve bunların muhteşem renk ve şekilleri ile birbirleriyle uyumudur.

Akvaryumlar; bu canlıların birçoğunu seyretmemize, incelememize olanak sağlayan çeşitli boyutlarda ve şekillerde ki özel cam kaplardır. Ve bu cam kaplar,(Akvaryumlar) evimizin bir köşesinde hayal gücümüzle bu sualtı dünyasına girmenin en kolay yoludur. Akvaryum ortamının hazırlanması için balıkların ve canlıların uyumuna dikkat etmek gerekir. Büyük bir heyecan ve zevkle kurduğunuz akvaryumu seyrederken artık sadece kendi hayal gücünüzle yaratığınız su altı dünyasına bakıyorsunuzdur.

RESİFLERİN(MERCANLARIN) GİZEMLERİ

Hiç şüphesiz yeryüzünün en renkli atmosferini oluşturan Okyanusların altındaki balıklar ve mercanlardır. Denizlerdeki bu inanılmaz güzellikteki yaratıklar dalgıçları ve balık meraklılarını cezbederek tüm sihrini yaymaktadırlar. Yeryüzünün hiçbir yerinde bu kadar canlılar çeşidini bir arada toplayan ve sürekli aktif bir mekâna rastlamak mümkün değildir. Mercanlar okyanustaki birçok canlı için uygun bir ev- barınak gibidir. Her biri kendi ekolojik standartlarını böyle bir mekan çevresinde korumaya çalışmaktadır. Gelişmiş teknolojik araçların yardımıyla, bilim adamları narin mercan poliplerinin sırları hakkında her gün daha derin ve daha fazla bilgi ediniyorlar.Mercan kayalıklarının her metre karesi yılda yaklaşık 7.7kg kadar karbon üretebilirler.Bu denli yüksek oranlı madde ve enerji değişimi bir şekilde gerçekleşebilir, bir resif veya mercan tekbir yapıdan oluşmamıştır. Aynı deri dokusunun birçok gözenek içerdiği gibi resiflerde polip adlı sayısız mikro hayvanlardan oluşan bir koloniler kütlesidir. Resifleri meydana getiren poliplerin birçoğu gözle görülmez ama bilinen en büyük koloniler bazen bir ev büyüklüğünde olabilir. Polipler, deniz suyundaki kalsiyum karbonatı emerek bunu sert kireç taşına dönüştürürler, böylece kendi iskeletini oluştururlar. Yetişkin mercanlar bulundukları yerde sabittirler, bir yerden başka bir yere hareket edemezler. Mercanların üremeleri genelde yaz dönemlerinde gerçekleşir. Ay dönemlerini anahtar alan ve su yeterince ısınınca duyarlılıklarıartan polipler (erkek-dişi veya erdişi) spermlerini, yumurtalarını ya da her ikisini de serbest bırakır.

Yalnızca bir gecede tekbir patlamada birçoğu kütle halinde döllenirler. Mercan yumurtalarının (bazı türlerde) açık sularda veya dişilerin (erdişilerin) sindirim boşluğunda döllenmeleri gerçekleşir. Oluşan larvalara (Planula) adı verilir ve bunlar planktonlarla beraber rast gele sürüklenerek açık denizlere doğru taşınırlar. Bunların birçoğu dibe çöker bir kısmı da diğer canlılara yem olurlar. Dibe çökenler sert bir zemin bularak oraya yapışmaya çalışırlar. Daha sonra şekilleri değişerek (Protopolip)adını alırlar. Böylece resifleri inşa eden mercanlar polipleri sayesinde kalsiyum karbonatı emerek yeni kolonilerin oluşmasını sağlarlar. Polipler öldüğünde kalsiyum karbonattan oluşan (kireç taşı) yapıları kalır. Bir resif aslında bir biri üstüne eklenmiş ölü poliplerin nesillerinden oluşmaktadır.

En üste canlı poliplerin tabakası bulunur. Taş mercanların taban kısımlarından bir tür kalsiyum duvarı oluşmaya başlar (Theca) ve bisiklet tekerleklerinin tellerine benzeyen (Sclerosepta) çapraz destekler sayesinde birbirlerini tutarlar. Bu bölgedeki polipler ikili bölümler halindedirler. 

Ağız boşluğunda dokunaçlar oluşmaya başlar ve giderek mercanın iskeleti de gelişmeye başlar. Bir mercanın sabitlenebilmesi için polipler düzenli aralıklarla yatay tutangaçların da sürekli olarak kireçli bir zar bulundururlar veya çıkarırlar, böylece mercan kendini sabitleyerek bulunduğu ortamda gelişir. Mercanların ağız çevrelerinde (tentakıl) dokunaçlardan oluşan korunma amaçlı iğneli hücreler bulunur. Korunma mekanizmaları, içinde kıvrımlar şeklinde ilik bulunan tüp biçiminde keseciğe benzer kapsüllerden meydana gelmiştir.

Millepora cinsinden ateş mercanları türlerinde bir tür sigorta görevini üstlenmiş sert kılcıklar bulunur.

Dokunulduğu zaman kılcıkların üstlerindeki kapsülleri bir zıpkın gibi fırlatır.

Canlı kayalar;canlı kaya olarak bilinen basit kireçtaşı yada kalkerli kayalar deniz akvaryumlarında büyük oranda yaşamsal öneme sahiptirler.Bir kayanın kalitesi üstünde yaşayan canlı türlerinin çeşitliliğiyle ilgilidir.Daha fazla canlı türünü barındıran kaya hem daha kaliteli hem de daha pahalıdır.
Fakat neticede doğal ortamlarından getirilirken taşıma esnasında birçok hassas yaratık ve bitkiler yaşam fonksiyonlarını yitirirler.Bunun yanısıra daha güçlü bir yapıya sahip olan zararlı yaratıkların yaşama olasılığı fazladır.Bu nedenle amonyak seviyesini kontrol altında tutmak ve zararlı yaratıklardan arındırmak için kayalar ayrı bir akvaryumda izolasyon altında tutulur. Kayaları bu ortamdan kurtarıp,temizlemek ve izole etmek pek kolay değildir,uzun süren özel bir bakım gerektirir.Canlı taşlar gözenek yapılarının fazla olması nedeniyle doğal biyolojik filtrelerdir.Canlı kayaların gözenekleri biyolojik filtrasyona yardımcı olan bakterilere ortam hazırlarlar,böylece nitrifikasyon ve denitrifikasyon bu gözenekler içerisinde oluşabilir. Bakteri popülasyonu, amonyak ve nitrit oksidasyonunun görüldüğü yerlerde bu gözeneklerdeki faaliyetler sayesinde gerçekleşir.

Bütün bu canlıları akvaryum ortamında sorunsuz olarak yaşatabilmek için çok özenli düzgün bakım gerekmektedir. Bir çok nadir balığı ve omurgasız canlıyı bu suni ortamdaki hayatlarını sürdürebilmeleri için akvaryumun ve diğer gerekli ekipmanlarında seçimi oldukça önemlidir.Deniz balıklarının büyük bir kısmı bölgeci, belli bir alana sahip çıkan türlerdir.Bu nedenle omurgasız canlılara zarar vermeyen türleri seçerken dikkatli olmalısınız.

KAYNAKÇA/ BIBLIOGRAPY

Delbeek C.J. and Sprung J. The Reef Aquarium.volume 1.
Çörek,Ayhan.Resif Akvaryumu,Mercanlar.Pet Dünyası.2000.

deniz balıkları,Lapin-Wrasse- fishes,Choerodon'lar,Choerodon anchorago,Choerodon fasciatus-Harlequin tuskfish-Köpek dişli veya soytarı lapinler.

Choerodon’lar; Köpek Dişli Lapinler.

Lapin ailesinin Choerodon’e ye dahil olan türlerinin çeneleri köpeksi koparıcı dişlerle silahlıdır. Önden bakıldığında tuhaf canavarlara benzeyen görüntüye sahiptirler. Bu grubun balıkları aynı zamanda Bodianinae’lerle de yakındırlar. Bilinen 25 türü vardır. En irileri 100 cm boyundadır. Bölgeci ve sert karakterdedirler. Göğüs yüzgeçleriyle kumları eşeleyerek çukurlar açıp yem araştırırlar. Olgunlaşan bireyler kuvvetli çeneleriyle kabukluları, istiridyeleri kuvvetli ve sivri dişleriyle rahatça parçalarlar. Biraz sert karakterde olmalarına  rağmen son derece güzel renklerinden dolayı hobiciler arasında aranılan türlerdir. Bilhassa büyük balık akvaryumlarında tutulmalılar.

Choerodon anchorago.

 Yeşil Palyaço Lapin.

Hint-Pasifik Okyanusu,Endonezya,Avusturalya’nın kuzey kesimlerinde yayılım gösterirler.Boyları 40cm.kadardır.Yaklaşık 20-45 metrelik derinlerde mercan kayalıkları aralarında görülürler. Yavrular küçük sürüler halinde daha çok deniz sazlıklarının aralarında küçük kabuklularla beslenirler. Yavruyken yeşilimsi renktelerdir. İrileştikçe renkleri değişir. Çenelerinde birer çift keskin köpeksi dişler oluşur. Bu dişler sayesinde çok sert kabukluların bile haddinden gelirler. Gıdaların arasında denizkestaneleri, böcekler (karides,ıstakoz v.s) ve küçük balıklar yer alır. Akvaryumlarda nadir görülürler. Uzak doğuda şehir akvaryumlarında rastlanırlar. Akvaryumları en az 600 litre kadar olmalıdır. Kayalık ve mağaralık biyotoplardan hoşlanırlar. Büyüdükçe bölgeci karakteri ortaya çıkar. Genelde büyük boyutlu ve kendini koruyabilen türlerle (B.melekler, Triggırlar, Büyük tang türleri, v.s gibi) bir arada tutulurlar. Mercanlara dokunmazlar ama kabukluları, karidesleri ve diğer salyangoz türevi canlıları yerler. Taze verilen karides etlerini büyük bir iştahla tüketirler.Kaliteli pond tipi yemlere de alışırlar.Günde 2 kez yemlenmeliler.

Choerodon fasciatus. 

Palyaço Lapin.

Hint-Pasifik Okyanusu,Endonezya,Avusturalya’nın kuzey kesimlerinende yayılım gösterirler.5-35 metrelik derinliklerde kayalık ve deniz sazlarının olduğu bölgelerde bulunurlar.Olgun balıklar tek başlarına yemlenirler. Boyları 30 cm. kadardır. Bu türlerin en tanınmışıdır. Renklerinin güzelliğinden dolayı birçok hobicinin favori balığıdır. En az 400 litrelik akvaryumlara ihtiyaç duyarlar. Kayalık ve mağaralık biyotoplardan hoşlanırlar. Büyüdükçe bölgeci karakteri ortaya çıkar ve diğer balıklara karşı sertleşebilirler. Bunlarda büyük boyutlu ve kendini koruyabilen türlerle, bir arada tutulurlar. Mercanlara dokunmazlar ama kabukluları, karidesleri ve diğer salyangoz türevi canlıları yerler. Günde 3 kez yemlenmeliler. Taze verilen karides etlerini, taze midyeler ve beyaz balıketlerini büyük bir iştahla tüketirler. Su koşullarının bozulması ve yetersiz beslenmeden dolayı balığın kırmızı rengi pastel kahverengiye döner.Bu balıkların Avustralya'daki türleri daha renklidir, ayrıca dişleri de büyüdükçe parlak maviye dönüşür.

Uaru cichlid,Uaru amphiacanthoides,Uaru fernandezyepezi,Topaz varuu ve Panda varuu.

Uaru; Topaz ve Panda  cichlidler.

Geniş ve hafif yuvarlak gövdeli cichlasoma’lardandırlar.Doğal ortamlarında küçük gruplar halinde sürüler teşkil ederek yaşarlar, bulundukları bölgeler genelde ağır akan açık çay rengi ama asla kirliliğin olmadığı temiz sulardır.Doğal dekorlarında çürümüş ağaç gövdeleri, kökler ve yapraklar bulunur.Zemin kumu çok ince bej renktedir.Bu sularda Satanoperca dameon, Crenicichla regani, P.altum, Heros.sp.gibi sihlidlerle birarada bulunurlar.

Uaru amphiacanthoides, 30cm-Heckel, 1840-Topaz veya Çukolata sihlid.Rio Negro, Amazon nehir sisteminde.

Sakin türde sihlidler olduklarından,akvaryumlarında en az 4-5 adet olarak tutmakta yarar vardır,tek başlarına mutsuz olurlar,yalnız olduğunda korkarak yem almaz,devamlı saklanır ve giderek hastalanıp ölürler.Diskuslar gibi gövdelerinden yoğun mukoz salgılarlar,bu nedenle akvaryuma koyacağınız bireylerin poşetteki sularını akvaryuma koymayınız.Yaşadıkları suların ph sı 5,5-6 arasında,sertlik 0-2 derecede,ısıda 28-30 arasındadır.Akvaryum dekorunda kütükler ve yuvarlak kenarlı taşlar olmalıdır.Bitki seçiminde dikkatli olmalısınız,çünkü doğal ortamlarında su bitkisi hiç yotur,yumuşak yapraklı bitkileri birkaç gün içinde yiyeceklerdir.Bu nedenle sert yapraklı ve acı cryptocorn tipi bitkileri seçmelisiniz.Ama arasıra ucuz bitkileri de dekorlarında kullanmak da fayda var,yemeleri için. 

Uaru fernandezyepezi, 25cm- Stawikowski, 1989-Panda sihlid. Venezuela, Kolombiya.

Doğal ortamlarında yapılan araştırmalarda midelerinden böcek larvaları ve bol miktarda bitkisel besinlere rastlanmıştır,hatta meyvelerde menülerinde yer almaktadır.Oldukça iştahlı balıklardır akvaryum ortamında bir çok yemi severek tüketirler.Kondüsyon kazandırmak için arasıra toprak solucanları (temizliğinden emin olduğunuz), karides tipi ve spirulina ağırlıklı bitkisel yemlerde vermelisiniz.

Üretilmeleri ve yavru alımı biraz zahmetlicedir.Başarı için revers osmoslu sular kullanılmasını tavsiye ederim.Eşler yumurtalarını yatay veya dikey olarak düz taşların üzerine dizerler.Yavrular ebeveynlerinin üzerlerindeki mukoz tabakasından beslenirler.Daha sonra onlara artemia larvaları verebilirsiniz.

KAYNAKÇA/ BIBLIOGRAPY

www.Fishbase.com.
KULLANDER.S.O.A.revision of South American cichlid genus.Cichlsasoma.
Çörek,Ayhan.Cichlid Atlas.2012.

Fairy Basslets.Gramma brasiliensis,Gramma dejongi,Gramma linki,Gramma loreto,Gramma melacara.

Grammatidae.Royal Gramma'lar.

Levrekgiller (Perceidae) ailesinin ( Grammatidae ) bu sevimli üyelerinin bilinen 13 türü vardır. Akvaryum dünyasında Minik Peri Levrekleri diye adlandırılırlar.

Gramma brasiliensis.

Sazima, Gasparini & Moura, 1998.Brezilya Gramma.Güney Batı Atlantik, Brezilya. Boyları 8cm kadardır. Hobiciler arasında popüler bir türdür. Akvaryumları 150 litre kadar olmalıdır. Mercan akvaryumları için mükemmel bir seçimdir (bazen karideslere karşı sertleşebilirler.) Daha kuzeyde bulunan akrabası Gramma loretto’dan ağız yapısının daha geniş olmasından dolayı ayrılırlar. Bunlarda sert ve bölgeci türdür. Genelde akvaryumlarda (eş tutmaları haricinde) tek başlarına bakılmalılar. Akvaryumlarında kayalardan holler ve mağaralar yapılmalı, çünkü bu balıklar mağaralarında sık sık baş aşağı ve ters olarak dururlar. Tuhaf olarak bu balıklarda da bazen diğer balıkları temizleme özelliği görülür.Eşleştiklerinde yumurta dökebilirler.Avrupalı yetiştiriciler G.dejongi türüyle melez yavrular elde etmişlerdir. Gıdalarını planktonlar ve küçük kabuklu canlılar oluşturur. Dayanıklı ve güçlü balıklardır. Akvaryumda kaliteli kuru yemlerden, taze karides etlerine kadar birçok yemi severek tüketirler.Akvaryum arkadaşlarına dikkat etmelisiniz, diğer sert chromis ve dascyilius türleri tarafından taciz edilebilirler.

Gramma dejongi.

Victor & Randall, 2010 Karayibler, Küba ve Çevreleri. Boyları 5 cm kadardır. Yeni bir balık olduğundan hobicilerde nadir görülürler.Akvaryumları 150 litre kadar olmalıdır. Mercan akvaryumları için mükemmel bir seçimdir. Davranış ve beslenme özellikleri akrabaları Gramma loretto’ya benzer. Akvaryum arkadaşlarına dikkat etmelisiniz, diğer sert chromis ve dascyilius türleri tarafından taciz edilebilirler. Akvaryum ortamında melez varyantları elde edilmiştir.

Gramma linki.

Starck & Colin, 1978.Puerto Riko,Orta Amerika sahilleri.Genelde derin biyotoplarda yaşayan-30-40 metre-bir türdür. Boyları 8cm kadardır.Akvaryumları 150 litre kadar olmalıdır. Mercan akvaryumları için mükemmel bir seçimdir.Gıdalarını planktonlar ve küçük kabuklu canlılar oluşturur. Dayanıklı ve güçlü balıklardır. Akvaryumda kaliteli kuru yemlerden, taze karides etlerine kadar birçok yemi severek tüketirler.Akvaryum arkadaşlarına dikkat etmelisiniz, diğer sert chromis ve dascyilius türleri tarafından taciz edilebilirler.

Davranış ve beslenme özellikleri akrabaları Gramma loretto’ya benzer.

Gramma loreto.

Poey,1868. Royal Gramma. Batı Atlantik, Bermuda, Bahamalar, Orta Amerika. Boyları 8cm kadardır. Hobiciler arasında popüler bir türdür. Akvaryumları 150 litre kadar olmalıdır. Mercan akvaryumları için mükemmel bir seçimdir. Renkleri diğer akrabasından parlak ve daha koyudur. Bu balıklar da mağaralarında sık sık baş aşağı ve ters olarak dururlar. Gençken 4-6 adet bir arada tutulabilirler, ama olgunlaştıklarında bölgeci huylarından dolayı bazen sertleşebilirler. Diğer akrabalarına göre birbirleriyle daha kolay anlaşabilirler. Akvaryumun büyüklüğü birkaç çiftin rahatlıkla barındırılabilmesini mümkün kılar. Eş tutan olgun balıklar sık sık yumurtlarlar. Gıdalarını planktonlar ve küçük kabuklu canlılar oluşturur. Dayanıklı ve güçlü balıklardır. Akvaryumda kaliteli kuru yemlerden, taze karides etlerine kadar birçok yemi severek tüketirler.Akvaryum arkadaşlarına dikkat etmelisiniz, diğer sert chromis ve dascyilius türleri tarafından taciz edilebilirler.

Gramma melacara.

Böhlke & Randall, 1963. Güney Batı Atlantik, Brezilya, Bahamalar, Orta Amerika. 

Boyları 10cm kadardır.

Dikkat; akvaryumda sert karakterli damsel balıklarıyla bir arada tutulmaları sakıncalıdır.  Hobiciler arasında popüler olmasına rağmen nadir ve pahalı bir türdür.

KAYNAKÇA/ BIBLIOGRAPY

SCOTT W.MICHAEL-MARINE FISHES.

Allen,Dr.G.R.-1991.Damselfishes of the World.

Michael,Scott W.Reef Fishes-Vol.1-2-3.

Debelius,H.and H.A.Baensch.1994 Marine Atlas.Vol.1
Dr.Burgess's Mini Atlas of Marine Aquarium Fishes.

Allen,Dr.G.R.Butterfly and Angelfishes of the World.

Blackfoot Lion fish,Antennata lionfish,Luna lionfish,Miles lionfish,Pterois antennata,Pterois lunulata,Pterois miles,Pterois russeli,Pterois volitans,(Lion fishes)Aslan Balıkları veya Akrep balıkları.

Pterois - Aslan Balıkları

Doğada güzellik ve tehlike iç içedir.Hayvanlar ve bazı bitkiler,doğal yaşam alanlarında,ısırarak,zehirleyerek,sokarak yaşama uğraşı vermektedirler.

Akvaryum dünyasında da bu tür yaşama sahip oldukça ilginç balıklar vardır.Ama bunların arasında,hiç biri Aslan balıkları kadar tuhaf görünüşlü ve ilginç değildir.Bu balıkla ilk karşılaşan biri,onun hayranlık verici ama aynı zaman da ürpertici görüntüsü karşısında uzun süre kendini alamadan seyredecektir.

Hindi balıkları, Zebra balıkları, Akrep balıkları ve daha çok Aslan balıkları adıyla bilinirler. Bunlar scorpaeniidae ailesinden Pterois alttür ailesine dâhildirler.

10 türü bilinmektedir(Bir de daha küçük boyutta olan Dendrochirus cinsleri vardır). Bunlardan sadece 8 türüne hobicilerde rastlanılmaktadır. Yüzgeç yapıları uzun aralıklı ve tül şeklini almıştır. Göğüs (pectoral) yüzgeçleri inanılmaz boyutlarda, sanki uçmaya hazırlanmış kanatlarıyla bir kuşa benzerler. Sakin karakterde balıklar olduklarından diğer balıklarla (ağzına sığmayacak boyutta) gayet rahat geçinirler.Büyük akvaryumlarda kendi türleriyle beraber yaşayabilirler.Triger türleri(sert karakterli)ve iri grouperlar tarafından taciz edilebiirler,bu tür balıklarla bir arada tutulmamalıdırlar.Dikkat; aşırı yemleme ve su kirliliğinden dolayı oluşan kahverengi sümüksü alglerin yol açtığı tek hücreli siliatlar, solungaçlarına doluşarak solunumlarını engeller.Bu balıklarda da en sık rastlanan hastalıkların başında, guatır, lateral (yan çizgi )hastalığı ve solungaçlarda biriken tek hücreli siliatlar, gelir. Renkli ve gösterişli yapılarıyla çekici balıklardır. Hepsinin üst yüzgeçleri zehirlidir.

Pterois antennata.

Bloch,1787.Hint-Pasifik Okyanusu, Doğu Afrika, Japonya’nın güneyi ve Batı Avustralya ya kadar olan bölgelerde bulunurlar. Boyları 20 cm kadardır. Göğüs yüzgeçleri (ışınları) diğer türlerden farklıdır, tül şeklinde değil de sap gibi uzun ve beyaz ışınlıdır. Gözlerinin üzerinde bulunan boynuzları (cirri) uzunca ve burguludur. Gövdesinde kırmızı üzerine ince beyaz çizgiler hâkimdir. Olgun bireylerin göğüs yüzgeçlerinde maviye çalan bir kaç adet benek bulunur. Bulundukları akvaryumlar 150 litre kadar olmalıdır. Mercan akvaryumlarında bakılmaları mümkün olmakla beraber gene de karidesler ve küçük boydaki balıklar için tehlikelidir. Doğada karides ve küçük yengeçlerle beslenirler. Haftada iki kez yemlenmelidirler. Daha çok kayalıkların aralarında, kuytu bölgelerde gezinmekten hoşlanan sakin karakterde balıklardır. Bu nedenle akvaryumlarında mutlaka az ışık alan bölgeler olmalı, kayalıklardan kuytu köşeler meydana getirmelisiniz. Bazı sert karakterdeki (triger v.s) balıklar yüzgeçlerini koparabilirler,sert karakterli grouper türleri tarafından taciz edilebilirler.Üst yüzgeçlerinde zehir keseleri bulunur.

Parapterois heterura.

Bleeker,1856. Hint-Pasifik Okyanusu, Güney Afrika sahilleri, Japonya’nın güneyi. Derin biotoplarda yaşayan (40-metrelerden 300 metrelere kadar ) gizemli bir türdür. Akuaristler bu muhteşem yaratığa Mavi yüzgeçli Ateş Balığı derler. Boyları 22 cm kadar olur. Yaygın bir tür değildir ithalatçı firmalarda çok nadir görülür. Bu cinsin birde P.macrura adında başka bir türü daha vardır. 

Pterois cinslerinden göğüs yüzgeçlerinde bulunan ışınların sayısının (18-21) daha fazla olması ve anal yüzgeçlerinde ise diken sayısı ikidir (Pterois’lerde 3 adettir.) bundan dolayı ayrılırlar. Bulundukları akvaryumlar 150 litre kadar olmalıdır. Bazı sert karakterdeki (trigerv.s) balıklar yüzgeçlerini koparabilirler,sert karakterli grouper türleri tarafından taciz edilebilirler.Karidesler ve küçük balıklarla beslenirler. Dikkat üst yüzgeçleri zehirlidir.

Pterois lunulata.

Temmnick ve Schlegel,1843. Hint-Pasifik Okyanusu, Mauritus, Japonya' nın güneyi, yaşam alanlarıdır. Boyları 35 cm kadar olur. Genç bireyleri P.volitans ve P.russeli’ye benzer. 

P.lunulata’yı bu türlerden ayıran en önemli dış özelliklerinin başında göğüs yüzgeçlerindeki büyük beneklerdir. 

Ayrıca başlarındaki boynuzlar yok denecek kadar küçüktür (bu özellik P.volitans’da da bulunur). Üst yüzgeçlerinin tülleri dar ve kısadır, daha çok dikensi görünümdedir. Bulundukları akvaryumlar 250 litre kadar olmalıdır. Bazı sert karakterdeki (triger v.s) balıklar yüzgeçlerini koparabilirler.Doğada karides, küçük yengeçler ve balıkla beslenirler. Haftada iki-üç kez yemlenmelidirler. Bayat verilen yemler şaşırtıcı gelebilir ama guatr’a sebep olmaktadır. Üst yüzgeçleri zehirlidir.

Pterois miles.

Bennet,1828. Hint-Pasifik Okyanusu, Kızıl deniz (hatta Akdenizin güneyinde),Doğu Afrika sahillerinden Endonezya’ya kadar olan bölgelerde bulunurlar. Boyları 35 cm kadardır. Kafalarındaki boynuzları ve üst yüzgeç dikenleri bayrak gibi tüllüdür. Bulundukları akvaryumlar 250-300 litre kadar olmalıdır. Büyük boyutlu akvaryumlarda birkaç adet tutulabilirler. Gıdalarını karides, küçük yengeçler ve balıklar oluşturur. Haftada iki-üç kez yemlenmelidirler. Verilen yemlerin taze olmasına dikkat etmelisiniz. Sazan türü(Japon balığı v.s) balıklar Thiamin (B1 vitamini) eksikliğine sebep olur,bu durum guatr'sebep olabilir. Bazı sert karakterdeki (triger v.s) balıklar yüzgeçlerini koparabilirler. Üst yüzgeçleri zehirlidir.

Pterois mombasae.

Smith,1957.Hint-Batı Pasifik Okyanusu, Güney Afrika, Srilanka, Hindistan, Yeni Gine’ye kadar olan bölgelere kadar yayılım gösterirler. Boyları 18-20 cm kadardır.

Yaklaşık 35-40 metrelerde dibi yumuşak çamurlu veya değişik yumuşak mercanların (daha çok sünger türleri gibi) bulunduğu alanlarda yem araştırırlar. 

Menülerinde,karidesler,balıklar ve küçük yengeçler yer alır. Yüzgeçleri diğerlerine göre daha kısa ve küt biçimdedir. Bulundukları akvaryumlar (tek bir balık için) 200 litre kadar olmalıdır. Akvaryum ortamında saklanabilecekleri loş ve karanlık bölgelerde yer almalıdır. Haftada 3-4 kere yemleme yeterlidir. Bazı sert karakterdeki (triger v.s) balıklar yüzgeçlerini koparabilirler. Üst yüzgeçleri zehirlidir.

Pterois russeli.

Bennett,1828.(1831).sinonim ismi Pterois kodipungi olarak da bilinir. Hint-Batı Pasifik Okyanusunda yayılım gösterirler.

30 cm kadar olurlar.

P.volitans ve P.lunulata bu balığa çok benzer.

Bunun göğüs yüzgeçlerinde benekler yokdur,üst yüzgeç dikenleri daha kısadır.P.lunulata’nın aksine üst yüzgeçleri genişçe ve tüllüdür.Bazı bölgelerdeki türlerinin renkleri ateş kırmızısıdır.Akvaryumları 250-300 litre kadar olmalıdır.Sakin karakterde olan bu balıklar kendilerini sürekli olarak gösterirler,saklanmazlar,ama diğer türlere yapılan dekoru bu balıklara da yapmalısınız. Haftada 3-4 kere yemleme yeterlidir. Bazı sert karakterdeki (triger v.s) balıklar yüzgeçlerini koparabilirler. Üst yüzgeçleri zehirlidir.

Pterois radiata.

Cuvier.1829. Hint-Pasifik Okyanusu, Kızıl deniz’den Japonya’nın güneyine kadar olan bölgelerde bulunurlar. Boyları 25 cm kadardır. Kayalık bölgelerin dikey yarık veya çatlak bölgelerinde veya mağaramsı oyuklarda yem araştırmaları yaparlar. Gıdalarını karidesler ve küçük yengeçler oluşturur. Bulundukları akvaryumlar 200-250 litre kadar olmalıdır. Akvaryum ortamında kayalardan mağaralar ve dikey yarıklar oluşturmalısınız. 

Taze balık ve karides etlerine alıştırmak ilk zamanlar zordur. Alıştırana kadar canlı balıkla idare edeceksiniz. Haftada 3-4 kere yemleme yeterlidir. Büyük boyutlu akvaryumlarda birkaç adet tutulabilirler. Hızlı hareket etmediklerinden başka balıklar verilen yemleri onlardan önce kapabilirler, bu nedenle akvaryum arkadaşlarını ona göre seçmelisiniz. Bazı sert karakterdeki (triger v.s) balıklar yüzgeçlerini koparabilirler. Üst yüzgeçleri zehirlidir.

Pterois sphex.

Jordan ve Evermann,1903.

Pasifik Okyanusun doğu bölgeleri, bilhassa Havai civarları yaşam alanlarıdır. Boyları 22 cm kadar olur. Bazen çok derin biyotoplarda da görülür (120 metreler).

Gündüzleri zamanlarını, kayaların veya büyük mercanların altlarında gizlenerek geçirirler. 

Gececi diyebileceğimiz balıklardır. Hava karardıktan sonra ortaya çıkarak karidesleri, yengeçleri ve küçük balıkları avlarlar.Akvaryumları tek birey için 120-150 litre kadar olmalıdır. Akvaryum ortamında kayalardan mağaralar ve dikey yarıklar oluşturmalısınız. Loş ve yarı aydınlık ortamlardan hoşlanırlar. Bir akvaryumda birkaç adet tutulabilirler (akvaryumun boyutu 400 litre olmalı).İlk zamanlar yeme alıştırmak oldukça zordur. Bu nedenle alışana kadar canlı balıkla idare edilmedir. Bayat balıketleri guatıra sebep olur. Haftada 2-3 kere yemleme yeterlidir. Bazı sert karakterdeki (triger v.s) balıklar yüzgeçlerini koparabilirler. Üst yüzgeçleri zehirlidir.

Pterois volitans.

Linnaeus,1758.

Hint Okyanusunun Doğu bölgeleri, Pasifik Okyanusu, Boyları 38-40 cm kadardır. Bu türlerin arasında en tanınmışı ve en dayanıklısıdır. Boylarından da anlaşıldığı gibi en az 350 litrelik akvaryumlara ihtiyaç duyarlar. Doğal ortamlarında gündüzleri ortalarda görünmemelerine karşılık akvaryum ortamında kendilerini mükemmel şekilde sergilerler. 

Uzun ömürlü balıklardır (akvaryumlarda 10--12 yıl yaşayanları bilinmektedir.) Büyük akvaryumlarda gruplar halinde tutulmaları mümkündür. Mercan akvaryumlarında küçük balıkları ve karidesleri yiyebilirler. Haftada 3-4 kere yemleme yeterlidir. Bu balıklarda da en sık rastlanan hastalıkların başında, guatır, lateral (yan çizgi ) hastalığı ve solungaçlarda biriken tek hücreli siliatlar, gelir. Üst yüzgeçleri zehirlidir.

KAYNAKÇA/ BIBLIOGRAPY

SCOTT W.MICHAEL-MARINE FISHES.
Allen,Dr.G.R.-1991.Damselfishes of the World.
Michael,Scott W.Reef Fishes-Vol.1-2-3.
Debelius,H.and H.A.Baensch.1994 Marine Atlas.Vol.1
Dr.Burgess's Mini Atlas of Marine Aquarium Fishes.
Allen,Dr.G.R.Butterfly and Angelfishes of the World.
www.Fishbase.com.